سقف آسمون

آسمون دله هر کسی یه سقفی داره سقفه آسمونه دله شما تا کجا بالا میره؟

سقف آسمون

آسمون دله هر کسی یه سقفی داره سقفه آسمونه دله شما تا کجا بالا میره؟

رهای از خود

و باز شانه گرم وپر محبت خدا جایست برای آرامش 

 جایست برای رهایی ا ز بی قراری ها  

جایست برای گریه کردن  

 و جایست برای تکیه کردن 

 عاشقانه خدا را در آغوش می کشم ،گونه خیسم را بر شانه او می گذارم و خود را به دریای محبت او می سپارم و از خود رها میشوم .

نظرات 1 + ارسال نظر
آرمین پنج‌شنبه 10 اردیبهشت‌ماه سال 1388 ساعت 12:22 ق.ظ

خوش به حالت که خدایی داری که به آغوش بگیریش ، من که مدت هاست خدایم رو فراموش کردم...
خوش به حالت که با گریه کردن میتونی به آرامش برسی ، من مدت هاست که اشک بر چشمام جاری نشده ...
خوش به حالت...
مثل اینکه چشمام خیس شد!

ممنونم به خاطر اظهار لطفتون مطمئنم که شما هم بارها این حس قشنگو تجربه کردید. با آرزوی موفقیت برای شما

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد