بگذار این آدمها هم یه چند روزی به ریش ما بخندند 

بگذار بگویند دیوانه است

بگذار بگویند تنهاست 

بگذار ....

اصلا بگذار هرچه که می خواهند بگویند 

آنقدر شنیده ام که دیگر حرفهایشان برایم تکراریست

عده ای ازاین مردم مرا محکوم به مرگ می کنند

عده ای بدبختی و ناکامی  برایم طلب میکنند

و تو  بی احساس  گوشه این میدان  با نگاهی سرد  مرا  بدرقه می کنی

بدرقه  راهی که  مسافرش  در کوله بارش احساسی نیست 

عشقش را به زیر خرمنها خاک مدفون کرده 

و این راه  چه طولانیست و  چه طاقت فرساست 

مسافرش با صدای قلبش بیگانه است

نفسهایش تکراریست

و چشمانش مانند  پنجره اتاقی متروک با هر وزش بادی  تکان میخورد 

و چقدر سخت است ترجمه  احساس مسافر