سقف آسمون

آسمون دله هر کسی یه سقفی داره سقفه آسمونه دله شما تا کجا بالا میره؟

سقف آسمون

آسمون دله هر کسی یه سقفی داره سقفه آسمونه دله شما تا کجا بالا میره؟

امشب هوس شعر حافظ دارم

جای بسی تعجب است

آشنای من

تو درونت یکی هست که آهسته قدم میزند
بی سر وصدا
اما گاه صدای خنده هایش تنت را میلرزاند
و نجواهای شبانه اش بی خوابت می کند

حرفهای ناگفته

یه جور لجبازیه با خودم با تو

شاید هم یه قهر بچه گونس

آخرش برمیگردم

پشیمون

یعنی یه کاری می کنی برگردم

دلم را به دست بیار

یا حق