دل دریایی

آدم :نه اون آدمی که تنها اسم آدمو یدک می کشه ؛نه روی سخن با او نیست مقصود من اون  آدمی که سرمایه ای به اسم دل داره. 

 نه دل کوچیک بلکه یه دل دریایی؛ 

نه دلی که هر فصل  در اختیار کسی یا چیزیست؛ 

 دلی که فقط واسه خداست ؛ 

دلی که بی رخصت یار به تپش نمی افتد؛  

دلی که بی رخصت یار پذیرای کسی یا چیزی نمی شود  . 

آدم : 

 دنیای هزاررنگ هزار چهره  خیلی هارو تو خودش غرق کرده جوری که دلشون ته دنیا اسیر شده حتی فریاد دلشونا هم نمیشنوند؛  اماهستندکسانی که هنوز غرق نشدن هنوز سرگردون توی دنیا پرسه می زنندوگاهی به آسمون بالای سرشون خیره می شوند و به چشمک ستاره پاسخ میدن. 

میدونی رو دل اینا گرد وغبار نشسته یه سری زنجیر کوچولو و ظریف ؛اینها را به دنیا بسته نمی ذاره رها بشن و پر بزنن به سوی آسمون ؛ یه همت بلند می خواد ویه دست توانا که کمکشون کنه و دلشونا صیقل ببخشه ؛ 

و ای دریا دل دستی دراز کن و زنجیر دلشون را پاره کن گردو غبار را از رو دلشون پاک کن کمکشون کن به خودشون بیاند و عاشقانه اونها را رهای بخش به سوی صاحبشون .