حرفی واسه گفتن

گاهی لبخند میشه نماد آرامش

گاهی هم شکواییه ای برای تلخی دنیا

که همه اینها تقصیر دل

دلی که نمی دونم واسه چی خلق شده

و بارانی که سکوت خلوت دلم را می شکند

بارانی که از سوز دل از چشم روانه میشود