ویرانه های سقف آسمون

سقف آسمونم ویران شد و من در میانه آوار حیران و مات نشسته ام و عابران بی غم را نظاره می کنم ،لبخندهای دروغین و دستهای که با حیله به نیت کمک به سویم دراز می شود

من آسمانم را میخواهم من نگاه آبی آسمانم را می خواهم من نگاه پر حرص و بغض شما را نمی خواهم ...

آسمانم را به من پس بده  ،ای فریادرس

کمرم خم شد میان این ویرانه های