هیچ

گوشه ایستگاه قطار زندگی ایستاده ای و نظاره می کنی رفتن را

دستهایی که از پنجره قطار بیرون می آیند و به نیت خداحافظی تکان داده میشوند

تو هم دست تکان میدهی

گریه می کنی

با صدای بلند میگریی

و صدای گریه ات با  صدای قطار زندگی می آمیزد و به گوش هیچکس  نمی رسد

و او می رود گریه ات را نمی بیند  فقط می رود

و تو را با یک دنیا تنهایی تنها می گذارد......

یا حق