آرامش مطلق

دل پر میکشد

برای لحظاتی که قلب بی محابا می تپد و عرصه را بر قفس سینه تنگ میکند

برای آن لحظه ای که به هر کجا که میروی  آرام نمی گیری

به هر چه مینگری دلشاد د نمی شوی

در بین هیاهوی آدمیان به دنبال صدایی آشنا میگردی

میگردی و کمتر می یابی

رو به سوی آسمان کن

دست به سوی او طلب کن

و قفل صدا را بشکن

و صدایش کن

فریاد بزن

و آن هنگام دست نوازشگرش آرامش را به تو تقدیم میکند

یا حق