سقف آسمون

آسمون دله هر کسی یه سقفی داره سقفه آسمونه دله شما تا کجا بالا میره؟

سقف آسمون

آسمون دله هر کسی یه سقفی داره سقفه آسمونه دله شما تا کجا بالا میره؟

درخت تنها

در جاده مه آلود زمستان قدم می نهی

آرام آرام گام بر میداری

 ناگهان صدای نجوای درختان برهنه به گوش می رسد

سر بر می گردانی

کنار جاده

درختان در آن فضای وهم آلود سر بر شانه هم نهاده اند و در گوش هم  عشق را زمزمه می کنند

و آن سوتر

تک درختی که شاخه بی برگ خود را  برروی تنه سست خود گذاشته است

و نگاه حسرت بار خود را به آن سوی جاده دوخته است

و تنهایی خود را مرور می کند

دستی بر شاخه اش می گذاری و میروی

و  قدم در جاده می گذاری

و کوله بار تنهاییت را به دوش می کشی مثل همیشه

یا حق..



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد