وای خدا دلم پر حرفه
اما کو گوش شنوا
کو اون گوش شنوا که از میان زمزمه هایت دلت را پیدا کنه
کو اون چشمهای مهربونی که با نگاهش حرف دلت را بخونه
کو اون دستهای گرمی که با گرفتن دستات احساسای نا گفته ات را بفهمه
.............
شاید
همین دستها
همین چشمها
همین گوشها
چشم براه دل تواند
اما دل تو
دل تو
در پستوی تاریک خودش را زندانی کرده است
شاید
...
یا حق