چشم براه

اهی اوقات اینقدر حرف نمی زنی  که حرف زدن را از یاد می بری

این روزها گوشهایم در انتظار شنیدن صدای آشناست

حرفها در ذهنم رزه می روند

نگاهها پر معنی شده اند

دست نوشته ها زیاد شده اند

اما گوشها همچنان چشم براهند

یا حق

خدایا مرا از ایمان آورندگان قرار ده 

خدایا دلواپسی ام را ازم  بگیر

و شادی زیبای خود را میهمان قلبم کن

دوست دارم

 از این همه بی احساسی 

از این همه بی خبری

از این همه  فراموشی

از این روزهای بی دل

از این نگاههای بی مفهوم

از این سایه های سیاه

از این حرفهای پوچ

از این شبهای خاطره

دلگیرم