سقف آسمون

آسمون دله هر کسی یه سقفی داره سقفه آسمونه دله شما تا کجا بالا میره؟

سقف آسمون

آسمون دله هر کسی یه سقفی داره سقفه آسمونه دله شما تا کجا بالا میره؟

بهانه

بهانه های شیرین برای گریه های تلخ

برای اون بغضی که روزگاریست کنج گلو خانه گذاشته 

و چشم به راه است که دستی محکم تکیه گاه شانه های لرزانش باشد 

می گذرد

تلخ یا شیرین

اما ...........

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد