بهانه های شیرین برای گریه های تلخ
برای اون بغضی که روزگاریست کنج گلو خانه گذاشته
و چشم به راه است که دستی محکم تکیه گاه شانه های لرزانش باشد
می گذرد
تلخ یا شیرین
اما ...........