سقف آسمون

آسمون دله هر کسی یه سقفی داره سقفه آسمونه دله شما تا کجا بالا میره؟

سقف آسمون

آسمون دله هر کسی یه سقفی داره سقفه آسمونه دله شما تا کجا بالا میره؟

بهانه

بهانه های شیرین برای گریه های تلخ

برای اون بغضی که روزگاریست کنج گلو خانه گذاشته 

و چشم به راه است که دستی محکم تکیه گاه شانه های لرزانش باشد 

می گذرد

تلخ یا شیرین

اما ...........

امشب دلم گرفته 

کاش می فهمیدی 

و..................