دو راهی اشک

اشکهای گرم میخواند آروم آروم بیاند پایین

از طرفی دودلند

موندند بین پایین اومدن و موندن

دلشون میگه رها  کنید خودتونا 

برید جاری بشید بدون ترس از رسوایی

اما عقلشون میگه باید استوار باشی

باید صبور باشی

نباید کسی فکر کنه کم آوردی 

عجب روزگاریه

حتی اشک هم بین عقل و دل گیر کرده

خدا

وقتی درونت طوفان به پا بشه

وقتی که ساحل قلبت نتونه امواج سرکش روحت را آروم کنه

بیا اشک را مهمان چشمهات کن

شاید روح سرکش دلش به حال اشکات بسوزه و آرام بگیره

یا حق

خوابهای فراری

بعضی دقایق تو روز هست که عینیت یک رویاست

رویایی که صبح بعد از خواب هرچی به ذهنت فشار بیاری یادت نمیاد 

اما خیلی شیرین است وقتی روی صندلی بانک منتظر نشستی یهو رویایت را با چشم می بینی

چند وقتی است که خوابهام واسم ناز می کنند

شب جولان می دهند اما صبح از ذهنم پر می کشند